والفجر، میقات شهید حضرتی! 

شهید عزت الله حضرتی، در بین عملیات های والفجر 1 و 2 و در حالی که برای حضور در عملیات والفجر 2  آماده می شد، به شهادت رسید و ارجعی الا ربک راضیه مرضیه شد. نفس مطمئن این شهید برزگوار تنها در جوار حضرت حق آرام می گرفت از این رو  در عنفوان جوانی فادخلی فی عبادی شد و به دیدار معبود شتافت،بی تردید بهشت مأوا و جایگاه این شهید و شهیدان انقلاب اسلامی در طول جنگ و بعد از آن است. یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد. 

ضمن گرامیداشت تمام شهدای عزیز به ویژه شهید گرانقدر عزت الله حضرتی، مطلبی کوتاه پیرامون عملیات والفجر 2 و حوادث قبل و بعد از آن ارائه می گردد.

عملیات والفجر 2؛عملیاتی بود که شهید حضرتی و برخی از یارانش، قبل از اجرای آن از سوی منافقان کور دل به شهادت رسیدند.

عملیات والفجر ۲ نخستین عملیات بزرگ ایران در جبهه شمال غرب پس از عملیات محمد رسول الله(ص) بود که با هدف کشاندن جنگ به جبهه شمالغرب انجام می شد، هدف این عملیات؛ انهدام نیروی دشمن ، تجزیه آنها و فتح چندین ارتفاع مهم در منطقه و خارج ساختن شهرهای مرزی از زیر دید و آتش توپخانه عراق بود عملیاتی که پس از اجرای عملیات ناموفق و الفجر مقدماتی در زمستان سال 61 و بعد از آن عملیات والفجر یک که در 20 فروردین سال 62 اجرا شد، انجام آن بسیار ضروری و مهم به نظر می رسید.

اهمیت این عملیات بعد از عدم موفقیت در عملیات های پیشین باعث شد تا فرماندهان سپاه و ارتش با حساسیت بیشتری کارها را دنبال کنند، ار این رو  مهم ترین مسأله اى که در این عملیات مورد نظر بود، به کارگیرى نیروى اندک، دادن تلفات کم و جلوگیرى از وارد شدن ضربه اساسى به توان یگان ها و تضمین موفقیت عملیات بود. این حساسیت باعث شد تا نیروها در مکانی به غیر از منطقه عملیات آموزش های لازم را دیده و طی چند مرحله اجرای آموزشی و مانوز عملیات اصلی اجرا گردد. برهمین اساس رزمندگان استان تهران در منطقه برای آموزش و سازماندهی اردو زدند تا برای اجرای عملیات آماده شوند، برای اینکه عملبات لو نرود و نیروها در تیر رس دشمن نباشند آموش در مناطقی دورتر از خط مقدم انجام گرفت. اما نیروهای ضد انقلاب هم بیکار ننشسته بودند، آنها احتمال حمله قریب الوقوع را می دادند، لذا ضمن استفاده از طرفیت های محلی در تلاش برای بدست آوردن اطلاعات عملبات و ارسال آن به دشمن بودند.

دشمن زبون و منافقان کوردل که از هر حزبه ای برای ضربه زدن به انقلاب بهره می گرفتند، طی یک اقدام زبونانه و بزدلانه برخی از رزمندگان اسلام را در شهر بوکان مورد هدف قرار داده و ترور کردند که یکی از این رزمندگان شجاع شهید عزت الله حضرتی بود که در تاریخ 31 خرداد 1362 و یکماه قبل از اجرای عملیات والفجر 2 به فیض شهادت نائل  آید.

اما همرزمان شهید حضرتی در 29 تیرماه 1362 عملیات والفجر 2 را که متبرک به خون شهیدان قبل از عملیات بود، آغاز کردند، شرخ عملیات والفجر 2 اینگونه بود، جای شهد عزیز عزت الله حضرتی خالی است ...

شرح عملیات
در ساعت ۱ بامداد روز 29/4/62 عملیات والفجر ۲ با رمز یا الله آغاز شد. قسمتى از نیروهاى خودى ۲۴ ساعت قبل از آغاز تک، به منظور دور زدن دشمن، از خط عزیمت خود حرکت نمودند و پس از ۲ ساعت راهپیمایى موفق شدند خود را به مناطق تعیین شده رسانده، براى شروع عملیات اعلام آمادگى کنند.به رغم این که نیروها پس از ۲ ساعت تأخیر در تمامى محورها، با دشمن درگیر شدند، لیکن پیشروى قابل توجهى صورت گرفت. اما از آن جا که دشمن بر ارتفاعات سرکوب منطقه تسلط داشت، آتش شدید توپخانه اش عملاً مانع از تکمیل و دستیابى به تمامى اهداف عملیات شد، به طورى که همچنان ارتفاعات کینگ،۲۵۱۹ بردسر و دربند را در اختیار داشت.

در ادامه عملیات در صبح روز 3/5/62 روستاى رایات به دست نیروهاى خودى تصرف شد و ضمن محاصره چند روستاى دیگر، گمرک جاده پیرانشهر-حاج عمران آزاد گردید. همچنین پس از آن که نیروهاى خودى بر قسمتى از ارتفاعات ۲۵۱۹ تسلط یافتند، دشمن طى دو نوبت به ارتفاعات یاد شده پاتک نمود که در نوبت اول مجبور به عقب نشینى شد و در نوبت دوم توانست بر قسمتى از آن تسلط یابد. اما پس از آن که هوانیروز امکان یافت که نیروهاى خودى را تدارک کند، مابقى نیروهاى دشمن پاکسازى شدند و بدین ترتیب ارتفاعات ۲۵۱۹ به طور کامل به تصرف نیروى خودى درآمد.

همچنین دشمن در تاریخ ۵/۵/۶۲ با ۱۶ فروند هلیکوپتر و با استفاده از هلى برد به یال ارتفاعات کلو حمله کرد که در پى آن ۶ فروند هلى کوپتر خود را از دست داد. یکى از این هلیکوپترها مملو از نیرو بود.
نیروى دشمن که در پاتک ها شرکت داشتند، مجموعاً تیپ ۶۶ نیروى مخصوص، تیپ ۵ و تیپ ۹۱ پیاده و نیز تیپ ۱۱۳ و ۴۳۳ پیاده کوهستانى را شامل مى شد.

دستاورد و نتایج عملیات
عملیات حاج عمران، با آزادسازى ۲۰۰ کیلومترمربع از خاک دشمن و تسلط بر قسمتى از ارتفاعات سرکوب منطقه، به پایان رسید. طى این عملیات، مناطق زیر به تصرف نیروهاى خودى درآمد: پاسگاه مرزى تمرچین عراق، پادگان حاج عمران، گمرک مرزى، سلسله ارتفاعات کلو و قله استراتژیک (۳۰۰۰ مترى) آن، ارتفاعات ۲۵۱۹ (گردمند)، سرسول، آزادى ۳۷۰۰ سلمان، ۲۴۰۰ شیوه کارتا، بردزرد، همچنین آزادسازى روستاهاى زینو ممى خلان، رایات، شیوش، خوارو، میوتان بالا و میوتان پایین، از نتایج این عملیات بود. تسلط رزمندگان اسلام بر شهر چومان مصطفى و حومه آن نیز قسمت دیگرى از دستاوردهاى این عملیات محسوب مى شد.

تلفات دشمن و غنائم
مجموع کشته ها و زخمى هاى دشمن به بیش از ۴ هزار نفر رسید، ۲۰۰ نفر به اسارت گرفته شدند و نزدیک به ۵۰ پایگاه دشمن منهدم و یا تصرف گردید. همچنین از مقر تیپ ۹۱ که مأمور حفظ پادگان و منطقه بود مدارک و اسناد بیشمارى به دست آمد که حاکى از روابط عمیق گروهک هاى کومله و دمکرات با حکومت عراق بود.در میان غنائم، چندین قبضه توپ ۱۲۲ م. م، بیش از ۲۰ دستگاه تانک، ده ها دستگاه تفنگ ۱۰۶ با ماشین، انواع مختلف ادوات و نیز مقدار معتنابهى سلاح و مهمات، که از انبار پادگان حاج عمران به دست آمده بود، به چشم مى خورد.